- tinssions
- 1 p.p. Impar. subj. - tenir
French Morphology and Phonetics. 2013.
French Morphology and Phonetics. 2013.
tenir — [ t(ə)nir ] v. <conjug. : 22> • Xe; lat. pop. °tenire, class. tenere I ♦ V. tr. 1 ♦ Avoir (un objet) avec soi en le serrant afin qu il ne tombe pas, ne s échappe pas. Tenir son chapeau à la main. « Il tenait un luth d une main, De l autre… … Encyclopédie Universelle
tenir — (v. 3) Présent : tiens, tiens, tient, tenons, tenez, tiennent ; Futur : tiendrai, tiendras, tiendra, tiendrons, tiendrez, tiendront ; Passé : tins, tins, tint, tînmes, tîntes, tinrent ; Imparfait : tenais, tenais, tenait, tenions, teniez,… … French Morphology and Phonetics
insio — abstinssions appartinssions circonvinssions coincions continssions contrevinssions convinssions disconvinssions décoincions entretinssions grincions intervinssions maintinssions obtinssions obvinssions parvinssions pincions provinssions… … Dictionnaire des rimes
sions — abaissions abandonnassions abasourdissions abattissions abdiquassions ablatassions abondassions abrutissions abrégeassions absentassions abstinssions abusassions abusions abîmassions accablassions accaparassions accentuassions acceptassions… … Dictionnaire des rimes
Tenir — III гр., (avoir) P.p.: tenu 1) Держать 2) Хранить Présent de l indicatif je tiens tu tiens il tient nous tenons vous tenez ils tiennent … Dictionnaire des verbes irréguliers français